آمار‌های سازمان بهداشت جهانی، بیانگر افزایش روز افزون تعداد مبتلایان به بیماری آلزایمر در جهان می‌باشد. به طوری که پیش‌بینی می‌شود این تعداد تا ‌سال 2050 ، به 150 میلیون نفر در دنیا برسد.

با توجه به سیر پیش رونده بیماری آلزایمر، عدم وجود درمان آلزایمر به صورت قطعی و هزینه سرسام آور نگهداری مبتلایان به بیماری آلزایمر، برای خانواده ها و اجتماع، بیماری آلزایمر به عنوان معضل قرن برای فرد، خانواده و جامعه شناخته شده‌است.

در این مقاله با توجه به اهمیت موضوع، ضمن آشنایی با بیماری آلزایمر به علایم بیماری آلزایمر، علل به وجود آمدن بیماری آلزایمر، چگونگی بهبود علایم بیماری آلزایمر و روش پیشگیری از بیماری آلزایمر و راه‌های درمان آلزایمر، می‌پردازیم.

دمانس یا زوال عقل

“دمانس“ یا زوال عقل یک اصطلاح کلی برای توصیف علائمی است که بر حافظه، عملکرد روزانه فرد و نیز توانایی های ارتباطی فرد، تأثیر می گذارد و باعث می‌شود تا یادآوری، تصمیم گیری و حتی کنترل احساسات فرد دشوار شود. دمانس (زوال عقل) در حقیقت نام گروهی از اختلالات مغزی است که بیماری آلزایمر، یکی از آنهاست. در حقیقت، بیماری آلزایمر شایع ترین نوع دمانس (زوال عقل) است. سایر علل شایع زوال عقل (دمانس) عبارت است از:

دمانس عروقی
بیماری پارکینسون
تداخلات دارویی
کمبود ویتامین
افسردگی
مصرف داروهای مزمن

مهمترین علت لزوم توجه به تمایز بین دو عبارت، زوال عقل (دمانس) و بیماری آلزایمر در این است که آلزایمر یک بیماری برگشت پذیر نیست و در حال حاضر یک بیماری غیر قابل درمان است، در حالیکه برخی از اشکال زوال عقل، مثل تداخلات دارویی یا کمبود ویتامین ها، در واقع برگشت پذیر بوده و یا موقت هستند. به همین دلیل، برای ایجاد تمایز میان دمانس و بیماری آلزایمر، آگاهی عمومی لازم است.

بیماری آلزایمر

بیماری آلزایمر شایع ترین نوع زوال عقل (دمانس) است. حدود 60 تا 80 درصد افراد مبتلا به زوال عقل (دمانس) مبتلا به آلزایمر هستند. بیماری آلزایمر یک اختلال پیش‌رونده است، این بدان معنی است که به مرور زمان وضعیت فرد، بدتر می شود. بیماری آلزایمر معمولا افراد بالای 65 سال را در گیر می کند. در حال حاضر هیچ درمانی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد.

علائم بیماری آلزایمر و انواع زوال عقل (دمانس) می توانند شباهت هایی به هم داشته باشند، در عین حالی که بیماری آلزایمر علایم خاص خود را نیز خواهد داشت:

علائم مشترک بیماریآلزایمر و زوال عقل (دمانس)

کاهش توانایی فکر کردن
اختلال حافظه
اختلال ارتباطی

علائم خاص بیماری آلزایمر:

مشکل یادآوری رویدادها یا مکالمات اخیر
فراموش کردن اسامی و یا مسیرهای آشنا
بی تفاوتی
افسردگی
اختلال در قضاوت: حل مشکلات روزانه به طور مثال اینکه اگر غذای روی اجاق سوخت چه باید بکند ، موجب افزایش فزاینده مشکلات وسرانجام غیر ممکن نمودن حل آنها می شود
گیجی
تغییرات رفتاری
در نهایت در مراحل پیشرفته بیماری، مشکل صحبت کردن، بلعیدن، یا پیاده روی

علت ایجاد بیماری آلزایمر :

متاسفانه هنوز عامل اصلی که منجر به بیماری آلزایمر می‌شود، شناخته نشده است ولی محققین، بر این باورند که در مغز مبتلایان به بیماری آلزایمر، رسوبات و پلاک های پروتئینی دیده شده است که باعث اختلال در انتقال پیام های عصبی در مغز می شوند و به مرور زمان به سلول های عصبی آسیب می رسانند و به مرگ سلولی می‌انجامند. در ضمن این رسوبات و پلاک های پروتئینی با فعال کردن سیستم ایمنی فرد باعث به وجود آمدن التهاب می شوند.

با افزایش سن، میزان این رسوبات و پلاک های پروتئینی در مغز بالا می روند اما جالب است بدانید که تراکم آنها در بیماران آلزایمری به شکل نا باورانه ای، افزایش می یابد. این رسوبات و پلاک های پروتئینی، اغلب در نواحی از مغز شکل می گیرند که با قدرت یادگیری و حافظه در ارتباط است و به مرور در سایر نواحی مغز نیز انتشار می یابند.

به همین دلیل است که از دست دادن حافظه، در ابتدا ممکن است خفیف باشد اما در طول زمان، علائم بیمار بدتر خواهد شد.

عوامل موثر در ابتلا به بیماری آلزایمر

سن : بیشترین شیوع ابتلا به آلزایمر، در افراد بالای 65 سال می باشد اما به ندرت ممکن است، در افراد جوانتر از ۴۰ سال نیز مشاهده شود.

وراثت : خطر بروز آلزایمر، در افرادی که خویشاوندان درجه 1 آنها، مبتلا به بیماری آلزایمر هستند، افزایش می یابد.

جنس: شیوع ابتلا به آلزایمر، در زنان بیشتر از مردان است. شاید این مساله به دلیل عمر طولانی زنان باشد!

سبک زندگی : ابتلا به بیماری قلبی، فشارخون بالا، دیابت، چربی خون، چاقی، کم‌تحرکی، افسردگی و سیگار کشیدن می توانند احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش دهند.

سطح تحصیلات : احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر در افراد تحصیل کرده کاهش می یابد.

مسمومیت : مواجهه بیش از حد با فلزات سنگین یا مواد شیمیایی، احتمال ابتلا به آلزایمر را افزایش می دهد.
ضربه مغزی: : صدمات جدی به سر، به عنوان مثال، ضربات همراه با کاهش سطح هوشیار، ممکن است احتمال ابتلا به آلزایمر را افزایش دهند.

درمان بیماری آلزایمر :

همان طور که اشاره شد، در حال حاضر درمانی برای بیماری آلزایمر، وجود ندارد ولی گزینه هایی برای کمک به درمان علائم بیماری آلزایمر وجود دارند که عبارتند از :

داروهایی برای تغییرات رفتاری
دارو هایی که برای از دست دادن حافظه تجویز می شوند.
داروهایی که هدفشان تقویت عملکرد مغز می باشد مانند روغن نارگیل یا روغن ماهی
داروهای ضد اضطراب
داروهای مربوط به اختلالات خواب
داروهای ضد افسردگی
ویتامین E

برای دریافت اطلاعات بیشتر می توانید به مقاله درمان طبیعی بیماری آلزایمر مراجعه فرمایید.

سخن پایانی:

شروع درمان بیماری آلزایمر در کوتاه ترین زمان، بیشترین اثر بخشی را در مدیریت علایم بیماری آلزایمر خواهد داشت. به حداقل رساندن ریسک فاکتورها (عوامل زمینه ساز بیماری)، می‌تواند احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش دهد. به عنوان یک اصل کلی، فعالیت فیزیکی، رژیم غذایی مناسب و سبک زندگی سالم، می‌تواند شیوع بسیاری از بیماری‌ها را کاهش دهد. این اصل، برای بیماری آلزایمر مستثنی نیست و می‌تواند احتمال ابتلا به آلزایمر را به حداقل رسانده و یا پیشرفت آن را کند نماید.

اگر تمایل دارید که احتمال ابتلا به آلزایمر و زوال عقل را کاهش دهید، رژیم غذایی سالم داشته باشید و ورزش کنید. ورزش کردن و یا حتی تمرینات ورزشی خانگی می‌تواند جریان خون به مغز را افزایش داده و ارتباط بین سلول های عصبی را تقویت کند.